Antinomy ~ to be in a strait between two laws

antinomy (n.) 1590s, "contradiction in the laws," from Latin antinomia, from Greek antinomia "ambiguity in the law," from anti- "against" (see anti-) + nomos "law" (see numismatics). As a term in logic, from 1802 (Kant).

Een antinomie is een tegenspraak die geen paradox is, maar die ontstaat door het feit dat de zuivere rede, als deze zijn meest fundamentele principes toepast op de fenomenen van de door ons ervaren wereld, onvermijdelijk op tegenspraken stuit.

ἀντινομία νόμος

ambiguity in the law, ἐν ἀντινομίαι γίγνεσθαι to be in a strait between two laws, Plut.